بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کهیر مزمن

مقدمه : هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات کهیر مزمن بر کیفیت زندگی در افراد مراجعه کننده به کلینیک های آلرژیک طوبی و بوعلی سینا ساری می باشد. روش کار: این مطالعه توصیفی در سال 1388-1391 در کلینیک های آلرژی طوبی و بوعلی سینا شهر ساری انجام شد. پرسشنامه استاندارد مربوطه بر اساس اندکس کیفیت زندگی درماتولوژی (DLQI) انتخاب شده که حاوی مشخصات دموگرافیک، مشخصات بیماری و سوالات مختلف مربوط به کهیر مزمن بوده است. اطلاعات به دست آمده با نرم افزار اکسل و SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج: از تعداد کل  155 نفر   - تعداد 132 نفر وارد مطالعه شده اندکه   99 نفر مونث (75%) و 33 نفر (25%) مذکر بوده اند(نسبت 3 به 1). از نظر تحصیلات 79 نفر (60%) دیپلم تا لیسانس داشته اند. اکثر بیماران متاهل (87 نفر)  بوده اند. از نظر شغلی غالباً خانه دار بوده اند(58 نفر). تعداد ضایعات غالباً بین 1 تا 10 عدد داشته اند (55 نفر برابر 42%). تنها  فعالیتهای روزمره  در سنین زیر 20 سال از همه بدتر بوده است. ولی در سن بالای 40 سال از همه بهتر بوده است از طرفی شدت بیشتر بیماری با کیفیت بدتر زندگی همراه می باشد.   نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که کهیر مزمن بر بعضی از جنبه های کیفیت زندگی بیماران اثر گذاشته و هر چه بیماری شدیدتر باشد وضعیت فکری  و فعالیتهای روزمره آنها بدتر می باشد